滿江紅·醉發(fā)吹涼()拼音版、注音及讀音

滿江紅·醉發(fā)吹涼拼音版、注音及讀音：

文學家：

mǎn jiāng hóng zuì fā chuī liáng

滿江紅·醉發(fā)吹涼

zuì fā chuī liáng，dàn fú jiànkuáng gē ér yǐ。qiàn shuí wènjiǔ xiāo huáng hè，gèng céng lái wèi。yù nǚ chuāng shēn sōng zhòu jìng，yán zhū zhòng diǎn cān tóng qì。jì qián huíchì shuǐ dé xuán zhū，lí lóng shuì。kōng rǎo rǎo，rén jiān shì。chú xué dào，wú zhēn shì。bǎ hóng yá jiān pāi，yì fú qiū mèi。cháo jià cháng fēng cāng dǎo shàng，yè qí míng yuè qīng tiān jì。gèng jǐ shíhuí shǒu jiù shān chuān，sān qiān suì。
醉發(fā)吹涼，但拂劍、狂歌而已。倩誰問、九霄黃鶴，更曾來未。玉女窗深松晝靜，研朱重點參同契。記前回、赤水得玄珠，驪龍睡?？諗_擾，人間世。除學道，無真是。把洪崖肩拍，挹浮丘袂。朝駕長風滄島上，夜騎明月青天際。更幾時、回首舊山川，三千歲。