應(yīng)敏-關(guān)于應(yīng)敏的藏頭詩
1、應(yīng)為熏風(fēng)拂,敏、敷病疽。
2、應(yīng)似古來秋,敏、敷病疽。
3、應(yīng)龍非時出,敏、敷病疽。
4、應(yīng)積泉中恨,敏手劈江筠。
5、應(yīng)念異他人,敏捷詩千首。
6、應(yīng)念依門客,敏學(xué)推多藝。
7、應(yīng)笑又擔(dān)簦,敏捷詩千首。
8、應(yīng)須絕巖內(nèi),敏捷詩千首。
9、應(yīng)念倚門愁,敏、敷病疽。
10、應(yīng)怪不沾巾,敏學(xué)推多藝。
11、應(yīng)笑畫堂空,敏捷詩千首。
12、應(yīng)被高人笑,敏、敷病疽。
13、應(yīng)無暫到時,敏捷詩千首。
14、應(yīng)須共心語,敏手劈江筠。
15、應(yīng)知舊行路,敏、敷病疽。